6 augustus 2017
Levenstuinen.
Buiten de zang van diverse vogels wordt de stilte alleen af en toe doorbroken door het gebrom van kleine vliegtuigjes die net zijn opgestegen vanaf een nabijgelegen vliegveldje. Vanaf ons vakantieadresje fietsten we er in een uurtje naar toe. Lily werd enkele jaren geleden getipt over deze  tuin en het bleek een toptip te zijn: De Levenstuinen van het Groot Hontschoten. Centraal in deze tuin staat het leven, staat de mens. In 1993 kochten Charles van de Nieuwegiessen en Hans IJzerman een stuk weiland van 1,7 hectare groot en schiepen dit tot een geweldig tuinenlandschap dat vol zit met westerse en oosterse symboliek. Meertjes en waterstromen werden uitgegraven waarmee verhogingen en heuvels werden gecreëerd. Een wandeling van anderhalve kilometer voert je door zo’n 25 tuinen, die het leven in al zijn facetten symboliseert. Bij de ingang word je meteen aan het denken gezet: Je zult door vele poorten moeten gaan om in de binnentuin van je ziel te komen. Je komt in de tuin van de bevruchting, symbool voor de samenkomst van man en vrouw. Centraal in deze tuin staat het beeld ‘de kus’ naar een voorbeeld van Gustav Klimt. De volgende tuin, de tuin van de duisternis, hoe kan het ook anders, is geweid aan de zwangerschap, die weer gevolgd wordt door de tuin van het licht, van de geboorte. In de vallei, de volgende tuin, vind ik gigantische Gunnera’s en andere planten met heel grote bladeren. Deze tuin moet je het gevoel geven hoe kinderen tegen de grote-mensen-wereld aankijken. Mee en mee worden steeds meer kanten van het leven belicht.
 Een zevental regenboogtuinen, tuinen op kleur, chakratuinen, symboliseren de energievelden in het menselijk lichaam. De rode tuin is gewijd aan het staartbeen, en het gebied rond de navel staat centraal in de gele tuin. We vinden veel hosta’s en Tasmaanse boomvarens in de groene tuin. In de oosterse filosofie is groen de kleur voor het hart-chakran. De blauwe tuin, waarin een waterput centraal staat met rondom de Engelse blauwe stenen, is toegewijd aan het keel-chakra. In het midden van de roze tuin ligt de zodiactuin. Bij ieder sterrenbeeld hoort een bepaalde plant en ik zie dat bij dat van mij, Ram, de springbalsemien staat. Voor deze plant heb ik altijd al een zwak gehad, toeval? De witte tuin is de laatste regenboogkleurentuin en ligt centraal in het geheel.
 Verder zijn er nog tal van tuinen met een eigen thema. De zintuigelijke tuinen waarin geluid, zien, tast, geur en als laatste smaak ieder een eigen plek hebben. De jungletuin, het varenpad, de vallei en het moeras. Het moeras verbeeldt de moeilijke tijd die iedereen in zijn leven heeft. Via een trapje ga ik naar beneden en loop langs het water, door de tuin van de verdieping, een tuin die symbool staat voor de bewustwording van de zin van het leven. Als laatste tuin wordt de allerlaatste fase in het leven van de mens uitgebeeld, de dood.
  Tuinen hebben wel vaker een onderwerp, een bepaald thema. Kijk naar de Japanse tuinen die vol zitten met symboliek. Ook bij de Chelsea Flower Show zie je dat ontwerpers hun tuin vaak ophangen aan een speciaal onderwerp. Deze tuinen echter, waarin de mens centraal staat, zijn totaal anders dan welke tuin die ik tot nu toe ooit heb gezien. Niet alleen het geheel maar ook de tuinen op zich hebben een heel besloten karakter. Je hebt geen idee welke volgende verrassing ze in petto hebben. Meerdere bouwwerken, beelden en follies maken deze tuinen tot een soort van sprookjeswereld waarin je op diverse plaatsen kunt gaan zitten en de hele sfeer op je kunt laten inwerken, een moment van contemplatie. Je wordt ook nog eens tot nadenken aangezet door de vele mooie spreuken van de hand van Charles, een van de oprichters, die op meerdere plaatsen te lezen zijn.
Ik wil eindigen met een moment van bezinning met een tweede spreuk, die bijna aan het einde van de wandeling te lezen is:
Eenmaal in de binnentuin van je ziel aangekomen, een hof, bijna zuiver wit en rein
Ervaar je dat dit nog niet het einde van je reis zal zijn.
De ziel zal zich verder willen rijpen en nooit stil willen staan,
men zal nog door vele poorten moeten gaan*
De Tuin van de Bevruchting
 
De Rode, Blauwe en Witte tuin
  
De Tuin van de Liefde
  
De Gele Tuin en de Tuin van de Verdieping
  
Doorkijkje richting Tuin van het Geluid
 
Doorkijkje richting Mineralentuin en........
 
Prieel in de Tuin van het Licht, Vlindertuin en de Tuin van de Dood
  
*Alle spreuken zijn verzameld in de bundel Meander van een woordenstroom van Charles van de Nieuwegiessen
De Levenstuinen van het Groot Hontschoten zijn te vinden in Teuge, Holthoevensestraat 16.
VOORGAANDE VOLGENDE
|
