2 november 2014
Laat hem nu maar echt komen…
Wat een geweldig weer gisteren. De warmste novemberdag ooit gemeten zelfs! Heerlijk gewandeld met mijn zussen langs de Geul. Epen – Sippenaeken – Epen, tussen de koeien door en langs de Heimansgroeve. Hoewel het afgelopen week niet echt veel had geregend was het eerste stuk van  het traject, op zijn zachtst gezegd, niet echt goed begaanbaar, drassig en modderig, met alle gevolgen van dien…...
Het licht was wel heel mooi en ik was dan ook blij dat ik mijn camera had meegenomen.
Nu nog even nagenieten, in het prieel, achter in de tuin. Terwijl Ell, Philke en ik vanmiddag genoten van het mooie Limburgse landschap bereidde Lily een heerlijk ‘herfstmaal’ voor ons en onze gasten, Isabel en Walter. Het wordt vroeg donker. De kippen zitten al op stok. De avonden worden wel al kouder. Terwijl Lily en Isabel nog binnen zijn hebben Walter en ik zojuist het potkacheltje aangestoken en het brandt echt geweldig. Anderhalf jaar geleden gevonden op een rommelmarkt. Toen nog niet meteen gekocht maar toen ik de verkoper een half jaar geleden weer zag en ik hoorde dat hij het nog had stond het, dezelfde middag nog, bij mij achterom. Hoe het zou branden wist ik toen nog niet. Vorige week uiteindelijk via internet de benodigde zaken gekocht en het kacheltje aangesloten.
De herfsttijd nadert, al zou je dat nu nog helemaal niet zeggen, een gezellige tijd. De tijd dat je het binnen weer behaaglijk maakt. Maar ook hier in het prieel is het nu goed uit te houden.
Afgelopen week al wat opgeruimd in de tuin. Verschillende planten willen misschien nog wel maar kunnen niet echt meer. Toch laat ik ze zoveel mogelijk, zo lang mogelijk hun gang gaan. Uitgebloeide bloeiwijzen vormen straks in de winter ook nog interessante blikvangers. Snoeien, nee dat hoeft voor mij nog niet. Winterklaar maken doe ik pas in maart. Maar veel mensen zijn al flink in hun tuin tekeer gegaan, al veel kaal gemaakt en zo de winter nog wat korter bij gehaald. Ik probeer dit juist te rekken en hoop dat de bladeren nog zo lang mogelijk aan de bomen blijven zitten voordat ze met de meest geweldige kleuren uiteindelijk het toch voor gezien moeten houden. Waanzin dat bolboompjes al gesnoeid worden terwijl het blad er nog aan zit. Het duurt dan meer dan een half jaar voordat de eerste puntjes groen er weer aan komen. Een half jaar een kale oninteressante ‘paal’ in je tuin. Heb je je bolboompje nog niet gesnoeid, wacht hier dan mee tot maart en hang het nu vol met allerhande ‘snoepgoed’ voor vogels: mezenbollen, pindanetjes, vetbollen, rozijnenslingers, insectenblokken enzovoort. Je bent zo de hele winter gegarandeerd van een geweldige vogelshow in je tuin.
  Donker. Het prieel wordt spaarzaam verlicht door enkele kaarsen. Ik laat het deurtje open staan en we voelen de heerlijke warmte van de vlammen. Met 22 graden was het de warmste novemberdag sinds het begin van de waarnemingen. Tien graden warmer dan normaal, een temperatuur die normaal is voor juni.
De bomen in mijn tuin beginnen langzaam te verkleuren en hun blad te verliezen. Een van de lindes in de voortuin kleurt prachtig geel en het lijkt alsof de zon er op schijnt, zelfs op een bewolkte dag. Ik laat de bladeren liggen. Heerlijk zoals de grote plataanbladeren kraken en knisperen onder je schoenen. Laat alles zoveel mogelijk met rust. Dit komt het dierenleven ten goede. Muizen maken er hun holletjes en komen niet naar binnen. Egels vinden nog allerhande insecten, wormen en  slakken en als het koud wordt kruipen ze ergens onder die bladeren in jouw tuin voor hun winterslaap. Ook vogels zie je druk in de weer, op zoek tussen het afgevallen blad want ook zij genieten van deze ‘lekkernijen’. Alleen de vijver en het gras ontdoe ik van blad. Afgelopen week heb ik alweer pindanetjes opgehangen die binnen een uur al waren ontdekt door een paar pimpelmeesjes. Ook een eekhoorn had zijn weg alweer gevonden naar zijn ‘eigen’ voerbakje met allerhande noten. Eveneens een goed gevulde pindakaaspot is weer van de partij om de vogels te verwennen.
Nog wat extra hout op het vuur. Het gaat er snel doorheen. De meisjes komen ook naar buiten. Bij het houtvuur komen allerhande verhalen naar boven. Prachtige herinneringen, anekdotes die eigenlijk voor onze kinderen in een boek gebundeld zouden moeten worden. Onvoorstelbaar in onze jachtige tijd waarin te weinig tijd wordt uitgetrokken om gewoon te genieten, al was het maar van een glaasje wijn bij een brandend potkacheltje.
Vanaf morgen gaat het weer echt veranderen. Lagere temperaturen, normaal voor deze tijd van het jaar en wisselvalligheid. Laat hem nu maar echt komen, die herfst.
Een impressie
  
  
VOORGAANDE VOLGENDE
|
