27 april 2008

27 april 2008

Je zult maar hooikoortspatiënt zijn…

Als ik zo naar buiten kijk valt het me op dat de groene waas steeds verder oprukt. Hadden we de vorige week nog temperaturen net iets onder nul, deze week steeg de temperatuur al meerdere keren tot boven de 20 graden. En dan kun je als plant natuurlijk niet anders. Groeien, groeien en nog eens groeien. Enkele zelf gestekte Streptocarpussen gaan dagelijks naar buiten en zuigen zich als het ware vol met zonne-energie. Het is ongelooflijk als je ziet hoe snel deze plantjes op ‘buiten’ reageren.


Ook de vissen in mijn vijver lijken het voorjaar te voelen en schieten ‘en groupe’ door het water. Gisteren heb ik ze de eerste keer weer  gevoerd en het smaakte ze prima! De Japanse sierkers bij de achterburen staat in volle bloei. De beuk verandert met de dag. De dakboompjes beginnen voorzichtig. Binnen een á twee weken zijn de drie parasols weer klaar voor gebruik. Heerlijk allemaal.


Toch heeft de aankomende lente ook zijn keerzijde. Alles gaat bloeien. Bloemen, bomen, grassen. En al deze bloemen produceren enorme hoeveelheden stuifmeel, beter bekend als pollen. Mensen die hier gevoelig voor zijn staat een vervelende tijd te wachten. Binnen blijven helpt, maar niet volledig. Dit fenomeen staat bekend onder de naam: hooikoorts. Als ik de Dikke van Dale erop nasla vind ik: hooikoorts - allergische ontsteking van de slijmvliezen, veroorzaakt door stuifmeel. Wat je er aan kunt doen, dat vertelt van Dale niet.


Maar dat is nog niet alles. Tussen al deze hooikoortsplanten is er een die de laatste jaren enorm in opmars is. De Ambrosia, of Alsemambrosia. (Ambrosia artemisiifolia) Een plantje dat afkomstig is uit de VS. Het stuifmeel geeft een zeer heftige hooikoortsreactie, net zoals het aanraken van de bloeiende aar. De allergische werking is vele malen sterker dan die van gras. Bij 6 tot 10 pollen per kubieke meter kunnen er al allergische reacties optreden. 10 pollen per kubieke meter wordt al als veel beschouwd. (Vergelijkbaar met 50 pollen van grassen).En dan te bedenken dat elke plant zo’n miljard pollen produceert, en 50.000 zaden die veertig jaar kiemkrachtig blijven! De plant bloeit laat, in september en oktober waardoor het hooikoortsseizoen met twee maanden wordt verlengd. Beetje eng allemaal. De plant komt richting Nederland doordat het zaad hiervan in kippenvoer en vogelvoer zit. In Duitsland is het bij wet verboden om dit voer te importeren tenzij de zaden eruit verwijderd zijn, hetgeen natuurlijk onmogelijk is. In Zwitserland is het zelfs verboden om deze plant in je tuin te hebben. Men heeft er bepaalde voorschriften hoe de plant moet worden verwijderd. Nederland neemt een afwachtende houding aan en heeft op dit gebied nog geen maatregelen getroffen.


Ikzelf had nog nooit van Ambrosia gehoord en ik was toch wel even heel verbaasd toen ik dit verhaal afgelopen week hoorde. Even mijn oude Flora van E. Heimans, H.W. Heinsius en Jac.P. Thijsse (20ste druk, 1960) erbij gepakt. Deze plant is niet nieuw bij ons want hij stond al in deze Geïllustreerde Flora van Nederland. Ik citeer: ‘Uit Amerika telkens weer aangevoerd, maar niet blijvend; ’t zaad rijpt hier niet goed.’ Hij staat hierin zelfs als zeldzame plant genoteerd!


Velen zijn best wel blij dat het klimaat opwarmt maar je zult maar hooikoortspatiënt zijn…...

VOORGAANDE                                                                               VOLGENDE