22 maart 2009
Met hetzelfde gemak…..
Afgelopen week hoorde ik op de radio een enquête waarin men zich kon uitlaten over datgene waar men zich het meest aan stoort. Drie mogelijkheden: mobiel bellen in de trein, voorkruipen bij de kassa en als  laatste, hondenpoep op de stoep. Deze laatste optie kwam uiteindelijk als winnaar uit de bus. En dit is zonder twijfel ook mijn grootste ergernis. Afgelopen dinsdagochtend, net het ontbijtje op, even wat pakken uit het schuurtje naast het huis. Even niet opgelet en weer stond ik onverwacht in zo’n plakkaat en prees ik mezelf gelukkig dat ik, bij wijze van uitzondering, schoenen zonder profiel aanhad.
Een ander punt waar ik me aan erger is het afval dat je overal maar vindt. Zwerfvuil, zoals dat zo mooi heet. Veel mensen laten het gewoon vallen waar ze staan, in het kader van ‘opgeruimd’ staat netjes. Het maakt niet uit waar je loopt, in de stad, in het bos, op de hei, op de meest vreemde plaatsen vind je papiertjes, blikjes, lege flesjes, fritenbakjes, McDonalds drinkbekers, noem maar op. De auto die voor je rijdt draait het raampje open en daar vliegt weer iets naar buiten. Je krijgt de indruk dat door velen de wereld wordt gezien als een groot vuilnisvat. Asbak in je auto vol? Hopla, ….. hoezo vol. Ik vind dit onbegrijpelijk en onacceptabel! Maar er lijkt weinig aan te doen.
Ik woon vlakbij een bushalte en mijn tuin is derhalve een vergaarbak van alles waar de busreiziger zich na zijn lange reis bij het uitstappen van ontdoet. Papiertjes, blikjes, doosjes, plastic draagtasjes, strippenkaarten enz. Ik ben dus wel een en ander gewend. Toen ik eergisteren mijn tuinpad afliep viel mijn blik op Margarita,. Roerloos lag ze tussen de narcissen. Nee, nee, geen Spaanse schone die in mijn tuin was verdwaald, maar een lege fles. Exotic mix, ready to drink, stond op het etiket, with the taste of fresh strawberries, tequila and triple sec. Met de lege bierflesjes die ik de afgelopen 25 jaar uit mijn tuin heb gehaald zou ik wel een kratje, misschien wel twee kunnen vullen, maar deze exotische, dat was nieuw. Of dit ook iets met de opwarming van het klimaat te maken heeft?
Bovenaan de lijst met ‘gevonden voorwerpen’ in mijn tuin staat toch wel iets heel onverwachts. Het is al heel wat jaartjes geleden maar ligt nog vers in mijn geheugen. Verscholen tussen het groen. Een condoom! Hoe komt dat in godsnaam tussen de kardinaalsmuts en de monnikskappen terecht? Dat verwacht je dáár al helemaal niet. Is dit het resultaat van een hartstochtelijke ontmoeting? In het bushuisje wellicht? Onder het mom van, het duurt toch nog even voordat de bus komt?… Dit soort dingen flitst dan door je hoofd terwijl je tegelijkertijd nadenkt wat te doen. Vaak gooi ik het afval alsnog bij mij in de vuilnisbak maar soms ben ik het zat om telkens weer voor gemeentelijke vuilnisophaaldienst te spelen. Zo ook nu. Ik pak het bamboestokje dat ook in dat katholieke hoekje staat en met een grote boog komt het projectiel op de bushalte terecht waar het enkele minuten later met de eerste bus, na een zachte plof, illegaal meereist richting station. Achteraf kan ik hier wel om lachen. Maar eigenlijk blijft het triest want alle acties ten spijt, voor velen geldt nog steeds, met hetzelfde gemak, gooi je het in mijn voortuin!
 
Nee, nee, geen Spaanse schone...... Afgelopen week even gestopt bij de Rousch
met z'n tientallen ganzen. Deze vond dit wel
leuk en maakte een vreugdedansje
VOORGAANDE VOLGENDE
|
