16 november 2008
Anas et arbor (Eend en boom)
Eergisteren weer eens een plataan verplant. Ik had hem afgelopen zomer al rond gestoken zodat hij zeker aan zal slaan. Het was nog niet zo’n grote, een metertje of twee en een half. Maar de hoogte is niet het problee m, tenminste als je de beschikking hebt over een eend.
Wie kent het niet het eendje, het autootje dat ook bekend is onder de naam deux-chevaux van Citroen. In 1978 kocht ik mijn eerste. Nu, 30 jaar later, rij ik nog steeds eend en heeft hij voor mij ook nog steeds dezelfde charme als toen. De uitstekende vering, het pruttelend motorgeluid, de eenvoud – er zit niets overbodigs aan een 2cv – dit alles blijft geweldig. Bovendien, het is een goedkope vierdeurs cabrio.
Ruim 60 jaar geleden, donderdag 7 oktober 1948, werd hij geïntroduceerd in Parijs. Door de jaren heen is de vorm nauwelijks veranderd. Hij was meteen razend populair. In 1950 was er een wachttijd van drie jaar! De oorspronkelijke doelstelling – een autootje dat twee boeren op klompen, 50 kilo aardappels, en het liefst ook nog een vat kon vervoeren – werd ruimschoots gehaald. Doelgroep, de bevolking van het Franse platteland. Het dak, dat zowel van voren als van achteren kon worden opgerold, maakte van de eend hét transportmiddel voor de Franse boer. Allerhande gereedschap, balen stro, je kon het zo gek niet denken, of het is in een eend te vervoeren.
Ook al ben ik dan wel geen Franse boer toch heb ik mijn eend ook altijd als ‘cheval de labour’, als werkpaardje gebruikt. Even de achterbank eruit en planten erin. En er kan heel wat in. Toen wij in 1980 verhuisden naar een nieuwbouwwoning, en de hele tuin nog moest worden aangelegd en beplant, heeft hij dat nogmaals bewezen. Met het dak open was er plaats voor twee lindes, een berk en een prieelberk, een bolesdoorn, enkele seringen en een plataan. Natuurlijk niet allemaal in een keer. Als je alles goed vastzet, en niet te hard rijdt gaat het prima. De hoogte van de bomen was geen probleem; the sky is the limit. En een bekijks dat je dan hebt!
Twee jaar geleden vervoerden we nog een fikse plataan. Het huis van een schoonzus werd verkocht. Twee dagen voordat een en ander werd getekend bij de notaris groeven we hem uit. Midden zomer, dus het was een gok. Er gingen toch wel wat wortels verloren en dus lichtte ik hem flink uit om het evenwicht wat te herstellen. Dak open, achterbank eruit, plataan erin en vijf kilometer verderop weer eruit. Het erin tillen en daarna weer eruit viel, zelfs met zijn tweeën, niet mee. De eerste zomer had hij het moeilijk maar nu is er van het verplanten niets meer te zien. Hij is door Isabel en Walter, de nieuwe eigenaars, vertroeteld en dit werpt zijn vruchten af.
  
Met zo'n vrachtje val je wel even op!
De grootste boom die ik ooit heb verplant en in de eend vervoerd was een linde. In 1975, ik woonde toen nog thuis, plantte ik twee lindes links en rechts van het pad naar de voordeur. Ze waren een meter of drie hoog. Toen we uiteindelijk allemaal de deur uit waren en mijn moeder besloot te verhuizen wilde ik minimaal één van de twee verplanten. Hoewel ze al enkele jaren geknot werden waren het toch fikse bomen. We schrijven 2 januari 1988. Ik groef de mooiste ruim uit. Met een takel trok ik hem vervolgens om en haalde zoveel mogelijk grond tussen de wortels uit. Van de eend had ik het hele dak, achterraampje en achterklep gedemonteerd zodat me niets in de weg zat. Ik reed hem met de achterkant tot aan de top van de boom. Vervolgens legde ik de top achter in de eend en zette hem in de vrij en ging achter in de eend staan. Door nu aan de boom te trekken trok ik de auto als het ware onder de boom in. Het zwaarste kwam toen; als laatste moest de kluit in de auto getild worden en dat viel in mijn eentje niet mee. Bij het uitladen had ik hulp. Met drie man gaat het dan een heel stuk gemakkelijker. Het gat was al gegraven. Twee boompalen hielden hem op zijn plaats. De eerste twee jaar beschermde ik de bast door de stam te omwikkelen met jute. In het eerste voorjaar op zijn nieuwe plek liep hij uit alsof er niets gebeurd was! Nu, twintig jaar later, is het nog steeds een prachtige boom, een pronkstuk. Zonder eend was me dat toen niet gelukt. Anas et arbor, unus duo fortunati: eend en boom, een succesduo!
 
Na demontage van het volledige dak, achterklep en achterbank zorgde het eendje voor het transport. Probeer dit maar eens met een Mercedes!
Met dit verhaal haalde ik in januari 2015 nog de krant
VOORGAANDE VOLGENDE
|
