13 februari 2011
Voedsel voor de ziel
Veel meisjes waren verliefd. Zo’n knappe prins, maar geen van hen wist hem te verleiden want hij was zo met zichzelf ingenomen dat hij ze niet zag staan. Ook droomde hij van zijn toekomstig koningschap; hoe zou de kroon hem staan, en de hermelijnen mantel? Urenlang ke ek hij naar zijn spiegelbeeld in het water. Hij had alleen maar oog voor zichzelf. Je denkt misschien dat meisjes in de oudheid suffe tantes waren, maar niets is minder waar. Als het om de liefde ging gingen ze, net als tegenwoordig, tot het bittere einde en dat heeft hij geweten ook! Zij lieten het er niet bij zitten en besloten gezamenlijk actie te ondernemen. Datingsites, huwelijksbureaus en Robert ten Brinks All You Need Is Love bestonden nog niet en daarom klopten ze bij de goden aan. Deze hadden hier geen kaas van gegeten en wisten dan ook niet goed wat ze er mee aan moesten. Ze mochten een wens doen en de goden beloofden dat die wens ook echt uit zou komen.
Op een mooie lentedag wandelde Narcis, want zo heette de prins, door het bos en ging zitten op een grote steen, dicht bij een heldere bron. Een aantal van de meisjes sloeg hem van een afstand gade. Na overleg besloten ze de wens uit te spreken. “We wensen dat hij verliefd wordt op het eerste gezicht dat hij ziet. Een van ons zal dan de gelukkige zijn”. Maar wat wil het toeval. Tegelijk met het uitspreken van de wens bukt de prins voorover en ziet zijn spiegelbeeld in het water en wordt verliefd. Op zichzelf! Hij buigt verder voorover om zijn spiegelbeeld te omhelzen en valt in het water. Geen van de meisjes had ooit zwemles gehad, laat staan een zwemdiploma gehaald. Prins Narcis verdrinkt.
De goden kregen toch wel een beetje medelijden. Door hun toedoen was dit allemaal gebeurd en ze besloten hem terug te laten keren naar de wereld van de levenden maar niet als mens maar als plant, de narcis. Ze lieten zijn bloem licht voorover buigen, net zoals Prins Narcis lang langs de waterkant kon zitten.
Narcissengeel kondigt bij mij al het naderende voorjaar aan. Nu al bloeit de Rijnvelds Early Sensation, onbetwist de vroegst bloeiende, prachtig in mijn voortuin. Samen met de honderden sneeuwklokjes en de heerlijke temperaturen leek het afgelopen week al even lente.
De narcis heeft altijd tot een van mijn lievelingsbloemen gehoord. Voor een riks kocht je vroeger op de markt een bosje van tien, nog in de knop, samengehouden door een elastiekje. Binnen enkele uren waren ze open en verspreidden een aparte geur. Echt lekker? Nee, dat kan ik niet zeggen, maar het hoorde erbij. De liefde voor deze bloem is nooit over gegaan en ook tegenwoordig zijn ze nog goed vertegenwoordigd in mijn tuin.
De narcis wordt ingedeeld in twaalf categorieën en weer onderverdeeld in zo’n 35 soorten. De meest voorkomende kleur is geel of wit, vaak in combinatie met roze, oranje of rood. Ook de vorm van de bloem kan sterk variëren. De bloeitijd is verschillend. De vroegst bloeiende soort is zonder twijfel de eerder genoemde Rijnveld’s Early Sensation. Ik heb deze, en de laatbloeiende dichtersnarcis door elkaar heen geplant. Maar voor het wit van de ‘dichters’ moet ik nog tot eind april wachten.
Voor velen is de narcis het symbool van ijdelheid en zelfzucht, egoïsme zelfs. Daarom wordt iemand die alleen maar aan zichzelf denkt, met zichzelf bezig is, een narcist genoemd. Dat heeft natuurlijk alles te maken met dit verhaal uit de Griekse mythologie.
In oosterse landen is de betekenis van de bloem weer helemaal anders. Het is daar het symbool van een droevige liefde. Minnaars die van elkaar gescheiden zijn sturen elkaar dan ook vaak een narcis ten teken van hun liefde en om zo de liefdespijn te verzachten.
Ook in de Arabische wereld speelt de narcis een belangrijke rol. De profeet Mohammed zei ooit: van twee gekochte broden door een mens, is er één bestemd voor een Narcis. Immers, brood is voedsel voor het lichaam, de Narcis is voedsel voor de ziel.
Met zo’n uitspraak kijk je toch weer even met heel andere ogen naar de narcis.
  
Gistermiddag. Het leek wel lente. Het geel van de narcissen versterkte dit gevoel. Ook Wiske, alias Juffie, is de kou meer dan zat en glipt, als het even kan, naar buiten, in de zon.
Honderden sneeuwklokjes bloeien in mijn tuin. Bekijk zo’n bloempje eens van dichtbij. Is het geen juweeltje?
VOORGAANDE VOLGENDE
|
