11 juni 2017

11 juni 2017

Van rucola, rozen en rozemarijn. (Hex revisited)

Wat een heerlijke avond, gisteravond. Terwijl ik in het schemerdonker nog even de dag overpeins en aan deze column begin, ritselt ‘onze eigen’ egel zich een weg door de hosta’s, lupines en anjers op zoek naar wat lekkers. Ik hoop dat hij flink wat slakken op zijn lijstje heeft staan dan hoef ik daar al niet veel meer aan te doen.

Gisteren naar de Garden & Plant Show geweest bij kasteel Hex. Het was niet de eerste keer. Heel wat jaren geleden was ik er voor het eerst, heel indrukwekkend. Bijna jaarlijks ga ik er sindsdien heen en is een bezoek hieraan telkens weer gezellig. Hoewel ik natuurlijk heel wat dingen al vaker heb gezien blijft het toch leuk. Ooit stond hier op Hex de roos voorop maar dat is nu zeker niet meer de enige attractie. Tal van standhouders stallen er hun planten uit. Vaak biedt men er een breed scala aan, maar vooral ook gespecialiseerde kwekers proberen er hun producten te verkopen. Uit de Provence Ail, Ail, Ail, la Gouse, Claude Maïnella, altijd als vaste standhouder helemaal aan het einde van het laantje, met allerhande knoflooksoorten en knoflookproducten. Wiltfang staat er met een fraaie verzameling ‘luxe’ tuingereedschap. Niet gewoon een schop of een gieter, maar dé schop en dé gieter, alleen al mooi om naar te kijken. De Rolls-Royce onder het tuingereedschap. Bijna ernaast staat een Engelsman met antiek, opgeknapt tuingereedschap. Ook deze stand trekt elke keer weer mijn aandacht. Nu achteraf vind ik het jammer dat ik een fraaie gieter die hij bij zich had niet heb gekocht, hoewel ik er geen nodig heb. Maar, ik heb gewoon iets met gieters.


Buiten deze planten- en tuinmarkt is het ook geweldig om deze tuin, dit hele landgoed eens goed te bekijken. Er ligt een geweldig park omheen. Weliswaar niet door Capibility Brown ontworpen, maar wel in zijn stijl. Louis Fuchs kreeg destijds de opdracht en herschiep deze 60 hectares in een waar paradijs. Weides met grazende koeien, hoge, eeuwenoude eiken en acacia’s.  Een glooiend landschap, heuvels , dalen, een meertje. Het is ongelooflijk maar dit is honderden jaren geleden zo gemaakt, in navolging van die bekende Engelse landschapsarchitect. Het meertje is helemaal uitgegraven, de heuvels opgeworpen met de grond die uit de nieuw aangelegde dalen kwam. Dichter om het kasteel zelf ademen de tuinen een Franse stijl. Symmetrische patronen, gazons, hagen, buxusbollen, dit allemaal helemaal anders dan het eromheen aangelegde ‘Engelse’ landschap. Via de Chinese tuin en de Prinsentuin loop je langs een lange balustrade die helemaal ‘bekleed’ is met een keur aan geurende, bloeiende rozen en kom je bij de ezelwei. Lang gras met allerhande wilde bloemen. Van over de balustrade heb je een prachtig uitzicht over de immense groentetuin. Maar liefst twee hectaren is deze historische moestuin groot. Hij wordt onderhouden door vrijwilligers en dat moeten er toch heel wat zijn want alles ziet er picobello uit. Uiteraard maak ik ook een rondje door deze tuin. Niet alleen voor groente is hier plaats maar ook bloeiende bloemen en kruiden vind je hier in overvloed. Zelfs voor zevenblad, maar dan de bonte vorm, is hier een vak ingeruimd. Waarvoor zou die gebruikt worden? Rucola, rozen en rozemarijn, alles heeft zijn plaats. Een veldje artisjokken, groot en grijs, ziet heel indrukwekkend uit maar ook de wat kleinere scharlei met zijn pluimachtige bloeiwijze, heel mooi. Stokoude leifruitboompjes verbergen de oude muur. Een standhouder staat in de groentetuin en maakt reclame voor zijn organische bemesting, en duwt me een proefdoosje van deze moestuinmest in de handen. Die ga ik zeker eens proberen in mijn kas, bij de komkommers, paprika en tomaten.


Na nog wat foto’s te hebben gemaakt wandelen we weer terug naar de auto die geparkeerd staat in de kersengaard aan de overkant van de weg. Wij zijn niet de enigen want heel wat mensen halen hun planten, die ze in de loop van de dag hebben gekocht, op bij de plantencrèche tegenover de ingang en lopen ook richting uitgang. Al met al, een gezellige dag. Hieronder een impressie.

     

   

   

 

 

Wil je er ook eens een keer gaan kijken noteer dan alvast: zaterdag 9 en zondag 10 september 2017. Hex, een bezoek meer dan waard.

VOORGAANDE                                                                                        VOLGENDE